Verbeel jou jy is toe gesluit in ‘n kamer. Daar is geen vensters of deure nie en in die kamer is jou grootste vrees. Beskryf wat is in die kamer. Wat is jou grootste vrees? – wolfieshadowwhispers
Net so vra Wolfie hier uit die bloute en net so skop my melodramatiese fobies in.
Ek sit in ‘n kamer. Daar is geen vensters of deure nie (nie eens ‘n doggie door nie, Wolfie?). En my grootste vrees is daar saam met my. Ja, dit maak sin, want my grootste vrees is:
- dat ek leef om met my mense te gesels en te lag en te baklei en te speel – met wie dan nou as ek alleen is in my kamer?
- dat my kat my gaan mis (sien doggie door) hierbo. Sy kom haal my elke aand en sit my in die bed … dan loop sy weg en gaan slaap by my dogter, maar dis oukei, want ons is albei tevrede dat ek veilig in die bed is.
- dat ek nie kan hoor hoe my man met die hond raas en my dogter die kospotte rondstoot nie en dat my ipod se battery gaan ingee sodat ek ook nie na my musiek of audioboeke kan luister nie.
- dat ek nie kan sien hoe reën dit daar buite en wanneer die son weer deurbreek nie.
- dat ek nie by die deur kan uitbars en strand toe hardloop wanneer dit laagwater is nie
- dat ek nie yskas toe kan loop om ‘n knibbelrigheid te gaan uithaal nie (of sal ek darem ‘n mini bar toegelaat word?)
Wolfie, ek gee nie om wat WEL in die kamer is nie. My vrees hang aan die feit dat sekere dinge NIE daar gaan wees nie. Alleen wees maak my bang. Alleen wees moenie saam met my in die kamer wees nie.
Jis! Nou vir hoe lank wil Wolfie mens daar toesluit?
LikeLiked by 1 person
Nee, ek vra nie eens nie, want na een uur se middagslapie soek ek dringend na my mense. Nou weet jy hoekom het ek voorheen vertel dat ek in ‘n “open plan” huis bly – toe deure maak my benoud.
LikeLiked by 2 people
Ek dink ek en jy klink baie dieselfde!
LikeLiked by 1 person
Soort soek soort sê hulle 😀
LikeLiked by 1 person
Die kamer sonder deur of venster is genoeg van ‘n vrees om menz lam te maak.
LikeLiked by 1 person
Sê jy nou. Die lewe daar buite gaan aan en loop my verby sonder dat ek kan sien en hoor? Nee dankie.
LikeLiked by 1 person
Nee, menz voel ‘n veer vir die lewe en mense daar buite. Dis gaan oor menz nie kan UIT nie …
LikeLiked by 1 person
Wel, vertel verder oor waarheen en hoekom jy wil UIT?
LikeLike
Menz hou nie van klein benoude spasies nie. Menz moet die opsie hê om ‘n deur of venster te kan oop maak as menz so voel. Sien menz se post Donderdag oor angstigheid.
LikeLiked by 1 person
Ek sien uit daarna. Ek raak self so ‘n bietjie huilerig in ‘n hysbak.
LikeLiked by 2 people
“Huilerig in ‘n hysbak” – watter fantastiese titel vir ‘n outobiografie!
LikeLiked by 1 person
Haha Frannie, dink jy ek kan die titel opvyl? Ek sien deesdae wat die oorsese skrywers doen as een van hulle lesers hulle ‘n idee of inligting gee, is om die leser se naam te gebruik as een van die boek se karakters. Ek kan die ou tannie wees wat grens in die hysbak! 15 seconds of fame.
LikeLiked by 1 person
En hoekom nie sommer die hoofkarakter in daai boek nie? heeltemal te beskeie…
LikeLiked by 1 person
Dalk nog, jy weet nooit, maar op die oomblik is ek rustig geretaaier en daar is baie vakansiedae wat nog geniet moet word … 😀
LikeLiked by 1 person
Klink na pure saligheid vir my. Ek gee nie regtig om wie of wat my grootste vrees is nie, solank hy nie raas nie want dan gooi ek hom uit!
LikeLiked by 1 person
Ja jy is tevrede in jou eie geselskap nè?.Ek ook, in ‘n mate, maar net solank ek weet dat ek kan uitkom en saamgesels wanneer ek so voel.
LikeLike
GEEN sonlig!!! ooh nee
LikeLiked by 1 person
Ja, nie eers ‘n ‘doggie door’ nie…
Oor alleenheid het ek nie probleme nie, as digter raas my kop te veel om alleen te voel maar ek moet tog sê dat my katte en my hond… sonder hulle is ek in my eie hel. Maar ek wil hulle ook nie saam met my in ‘n kamer vol bye hê nie, eerder dat ek sterf of iets oorkom as my ‘pelskinders’
LikeLiked by 1 person
Ek weet wat jy bedoel – ek vererg my heeldag vir die simpel hond wat geen maniere het nie, maar dan troetel ek maar weer. My kat is natuurlik ‘n heilige koei.
LikeLiked by 1 person
Hehehe met my is die hond heilig en die kat ‘n karnalie
LikeLiked by 1 person
Eish… ek sal moet dink … ek sal ‘n gevaar vir die samelewing word. Hoe lank sê jy? Sonder kos of water?
LikeLiked by 1 person
Nee, Wolfie het mos nie ‘n tydperk genoem nie; hang af hoe lank jy dit in die kamer kan uithou met jou grootste vrees. So – hoe lank kan jy sonder kos en water bly? 😀
LikeLiked by 1 person
Ek dink nie ek speel meer saam nie. Gelukkig werk die lewe nie so nie. 🙂
LikeLiked by 1 person
Die lewe is presies net so as mens figuurlik gesproke in so ‘n donker kamer beland. Ek dink baie mense voel so vasgevang, dink jy nie so nie? Ons is net gelukkig om dit nie te ondervind nie.
LikeLiked by 1 person
Ja ons is beslis gelukkig…
LikeLiked by 1 person
soos altyd so mooi geskryf, ek raak sommer saam met jou bang vir hierdie alleen wees in ‘n kamer sonder opening… klink net te veel na ‘n yskoue graf!
LikeLiked by 1 person
Grrr hoe ril ek nou. Ek wil veras word – lê my neer nie onder die grond waar dit koud en nat is nie, want sal ek kom spook.
LikeLiked by 1 person
Ditto
LikeLiked by 1 person
Mmmmm… laat mens wonder. Daai kat, dis nou ‘n ding. Ons het ook ‘n getikde kat maar hy kannie bodder om my bed toe te sleep nie! 😉
LikeLiked by 1 person
Die kat het by die Nels grootgeword. Jy verwag seker nie dat sy in enige opsig normaal moet wees nie?
LikeLiked by 1 person
Dat ek nie weet of ek ooit weer daar sal uitkom nie.
LikeLiked by 1 person
Jy’s reg. Of nie weet WANNEER ek sal kan uitkom nie. Weet nie van jou nie, maar ek kan nie met onsekerheid saamleef nie.
LikeLike